1الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی أَنْزَلَ عَلى عَبْدِهِ الْکِتابَ وَ لَمْ یَجْعَلْ لَهُ عِوَجاً
2قَیِّماً لِیُنْذِرَ بَأْساً شَدِیداً مِنْ لَدُنْهُ وَ یُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ الصّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً حَسَناً
3ماکِثِینَ فِیهِ أَبَداً
4وَ یُنْذِرَ الَّذِینَ قالُوا اتَّخَذَ اللّهُ وَلَداً
5ما لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْم وَ لا لِأَبائِهِمْ کَبُرَتْ کَلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ أَفْواهِهِمْ إِنْ یَقُولُونَ إِلاّ کَذِباً ترجمه:
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
1 ـ حمد مخصوص خدائى است که این کتاب (آسمانى) را بر بنده (برگزیده)اش نازل کرد، و هیچ گونه کژى در آن قرار نداد.
2 ـ در حالى که ثابت و مستقیم است; تا (بدکاران را) از عذاب شدید او بترساند; و مؤمنانى را که کارهاى شایسته انجام مى دهند، بشارت دهد که پاداش نیکوئى براى آنهاست.
3 ـ (همان بهشت برین) که جاودانه در آن خواهند ماند!
4 ـ و آنها را که گفتند: «خداوند، فرزندى (براى خود) گرفته است»، انذار کند.
5 ـ نه آنها (هرگز) به این سخن یقین دارند، و نه پدرانشان! سخن بزرگى از دهانشان خارج مى شود! آنها فقط دروغ مى گویند!