مى دانیم کلمه «مِن» در این گونه موارد، براى تبعیض مى آید، ولى از آنجا که شفاء و رحمت مخصوص قسمتى از قرآن نیست، بلکه اثر قطعى همه آیات قرآن است، مفسران بزرگ کلمه «مِن» را در اینجا «بیانیه» دانسته اند.
ولى، بعضى این احتمال را داده اند که: «مِن» در اینجا نیز به همان معنى تبعیض است، و اشاره به نزول تدریجى قرآن مى باشد (به خصوص این که: جمله نُنَزِّلُ فعل مضارع است) در این صورت معنى جمله روى هم رفته چنین مى شود: «ما قرآن را نازل مى کنیم و هر بخشى از آن که نازل مى شود به تنهائى مایه شفاء و رحمت است...» (دقت کنید). * * *